Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Μαρία Γούσιου: «Η συγγραφή και το γράψιμο είναι η άλλη μου οικογένεια»


Η Μαρία Γούσιου είναι συγγραφέας, δασκάλα συγγραφής και επιμελήτρια βιβλίων. Το πάθος για το γράψιμο το ένιωθε από αρκετά μικρή ηλικία και ξεκίνησε την ενασχόληση της μαζί του από πολύ νωρίς. Έχει σπουδάσει Δημιουργική Γραφή και Λογοτεχνία στην Μεγάλη Βρετανία και γνώρισε επιτυχία ήδη από το πρώτο της μυθιστόρημα. Τα τελευταία δέκα χρόνια παραδίδει σεμινάρια εκπαίδευσης συγγραφέων μέσω του Writing-Online.gr και έχει μοιράσει τις γνώσεις της σε χιλιάδες ελληνόφωνες που επιθυμούν να ασχοληθούν με την συγγραφή βιβλίων. Κάθεται «στον Καναπέ» μας και μιλάει στον Άγγελο Χόρτη για το πώς παθιάστηκε με την συγγραφή, πώς την ξεκίνησε, αλλά και πώς αποφάσισε να γίνει δασκάλα συγγραφής.


Πότε ξεκίνησες τη συγγραφή και τι ήταν αυτό που σε ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση;

Νομίζω ξεκίνησα να γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάει μολύβι. Έγραφα από πολύ μικρή. Νομίζω πρωτοξεκίνησα όταν ένας θείος μου, κάνοντας επίσκεψη στο σπίτι όταν ήμουν Δημοτικό, μου χάρισε το πρώτο μου ημερολόγιο. Άρχισα να γράφω σε αυτό το βελούδινο τετράδιο και από τότε, νομίζω, δεν σταμάτησα. Βέβαια, ποτέ δεν φαντάστηκα ότι όλο αυτό θα είναι η δουλειά μου και ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό σε πολλαπλά επίπεδα, ως συγγραφέας, ως επιμελήτρια βιβλίων και ως writing coach. Δηλαδή, το να διδάσκω την τέχνη της συγγραφής μέσα από αντίστοιχες σπουδές που έκανα, αλλά και με πολύχρονη εμπειρία πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Όλο αυτό απλά προέκυψε, και πιστεύω ότι προέκυψε επειδή δεν σταμάτησα ποτέ να αγαπώ τη συγγραφή και να ασχολούμαι καθημερινά μαζί της. Ακόμη και σήμερα συνεχίζω να είμαι μαθήτρια, να γράφω τα δικά μου βιβλία, να επιμελούμαι βιβλία με σκοπό την έκδοση και προώθηση τους, να διδάσκω τη μαγεία αυτής της τέχνης. Συνεχίζω και μαθαίνω και βλέπω πώς λειτουργούν.


Ως παιδί, ποιο βιβλίο αγάπησες περισσότερο;

Ως παιδί και ως ενήλικας δεν υπάρχει ένα βιβλίο και ένας συγγραφέας που να μπορώ να ξεχωρίσω. Μάλιστα, ως δασκάλα συγγραφής, πολύ συνειδητά δεν κάνω αναφορές ούτε καν στα δικά μου βιβλία. Το αν μου αρέσει ή όχι ένα βιβλίο, ως έναν πολύ μεγάλο βαθμό έχει να κάνει με την προσωπική μου αισθητική σαν άνθρωπος, αλλά και με την προσωπική ανάγκη που βιώνουμε κατά το πέρασμα των εποχών και των χρόνων. Υπάρχουν συγγραφείς και βιβλία που μπορεί σήμερα να μου αρέσουν πάρα πολύ και αργότερα να τους θεωρήσω μέτριους ή και κακούς, γιατί εγώ θα έχω εξελιχθεί ως άνθρωπος και ως συγγραφέας. Μου έχει συμβεί αυτό. Και υπάρχουν και συγγραφείς που μπορεί να μην μας αρέσει το σύνολο ενός βιβλίου τους, αλλά κάτι από εκεί μπορεί να μας άρεσε. Μπορεί να ξεχώρισε κάποιος ήρωας, μπορεί να ήταν ένα κεφάλαιο ή ένας διάλογος. Δεν αρέσουν όλα σε όλους, ανάλογα με την αισθητική που έχει ο καθένας σε σχέση με την ανάγκη του ως αναγνώστης. Οπότε, θα μου επιτρέψεις να μην σου δώσω όνομα συγγραφέα και τίτλο βιβλίου. Αυτό είναι και μια αρχή μου όταν έρχομαι σε προσωπική επαφή με ανθρώπους μέσα από τα προγράμματα μου.




Ποια στάδια ήταν αυτά που σε εξέλιξαν ως συγγραφέα;

Πέρα από το γεγονός ότι δεν σταμάτησα να γράφω ποτέ, είναι κάτι που κάνω ακόμη και σήμερα σε καθημερινή βάση, πιστεύω ότι είναι η ανάγνωση άλλων βιβλίων στις κατηγορίες που εμένα μου αρέσουν. Παράδειγμα, οι μεγάλες μου αγάπες είναι το μυθιστόρημα, τα μη λογοτεχνικά βιβλία και τα παιδικά βιβλία. Όταν έρχονται σ' εμένα άνθρωποι που ασχολούνται με τον στίχο, την ποίηση, το σενάριο και το θεατρικό κείμενο, αυτά είναι κατηγορίες κειμένων που δεν καταπιάνομαι μαζί τους. Το ένα, λοιπόν, είναι ότι καθημερινά γράφω και διαβάζω κάτι σε σχέση με τις κατηγορίες βιβλίων που ασχολούμαι. Το δεύτερο είναι ότι από πολύ μικρή, εντελώς τυχαία, ανακάλυψα ότι η τέχνη της γραφής διδάσκεται και μάλιστα σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Αυτό άρχισα να το κάνω από τα 18-19 μου χρόνια, το οποίο δεν το σταμάτησα ποτέ. Μέσα από σπουδές, σεμινάρια κ.λπ. μπορεί κανείς να λάβει γνώσεις που στην καλύτερη περίπτωση μόνος του θα τις ανακάλυπτε πολλά χρόνια αργότερα, ή δεν θα τις ανακάλυπτε καθόλου, ή για να εξελιχθεί προς κάποια κατεύθυνση θα έπρεπε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Έχοντας αυτές τις γνώσεις, μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει το ταλέντο του προς την κατεύθυνση που επιθυμεί και να κάνει τα βήματα του. Φυσικά, πολύ παραπάνω, όταν κάποιος λαμβάνει μια γνώση, δεν παραμένει στην θεωρία. Υπάρχουν τεχνικές και μοντέλα που σου εξηγούν και σε βοηθούν πώς να κάνεις αυθεντικούς διαλόγους, πώς να στήσεις μια πλοκή με ενδιαφέρον τόσο για το σύνολο του βιβλίου σου, όσο και για το κάθε κεφάλαιο ξεχωριστά. Αν, όμως, αυτή τη γνώση την κρατήσεις καθαρά σε θεωρητικό επίπεδο και δεν πάρεις μολύβι και χαρτί να την εφαρμόσεις, τότε σίγουρα δεν μπορείς να εξελιχθείς. Εγώ έχω ένα «ελάττωμα», είμαι πολύ «by the book» και ήθελα να είμαι και καλή μαθήτρια. Έτσι λοιπόν, αν κάτι που ακούω σε θεωρητικό επίπεδο, μέσα από όλη αυτή τη γνώση και την εμπειρία των μαθημάτων και των δασκάλων, το αμέσως επόμενο βήμα μου είναι να το βάλω στο χαρτί. Πιστεύω ότι μου ταιριάζει ως συγγραφέας και ως δασκάλα συγγραφής. Μόνο έτσι μπορώ, να το κατανοήσω, να το δω χειροπιαστά και πολύ περισσότερο να το μεταφέρω κιόλας.


Έχεις περάσει προσωπικά σου βιώματα στα βιβλία σου;

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει συγγραφέας, είτε γράφει λογοτεχνικό είτε μη λογοτεχνικό βιβλίο, που να μην το έχει κάνει. Είτε σε αυτούσιο βαθμό, είτε παραποιημένο, είτε με το να αντλήσει έμπνευση από κάποιο προσωπικό του βίωμα και να το μεταφέρει στο χαρτί ως κάτι εντελώς καινούργιο. Έτσι κι εγώ, περνάω την προσωπική μου αίσθηση, εμπειρία, σκέψη και συναισθήματα για πράγματα που με αφορούν και με «ταρακουνούν», θετικά ή αρνητικά. Αυτό το περνάω ακόμη και μέσω ενός απλού mail που θα στείλω στους ανθρώπους που επικοινωνώ μέσω του Writing Online. Σίγουρα και μέσω των βιβλίων μου, είτε αυτά είναι λογοτεχνικά ή μη λογοτεχνικά.

«Ένας συγγραφέας είναι πολύ κοντά στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο ζωής ενός αθλητή, αν θέλει να τα καταφέρει»


Έχεις κάνει σπουδές γύρω από τη συγγραφή στο εξωτερικό. Τι είναι αυτό που σου έχει μείνει πιο έντονα από τους καθηγητές σου;

Ουσιαστικά, κάποιες συμβουλές γύρω από το τι σημαίνει να βιώνει κανείς μια καθημερινότητα γύρω από τη συγγραφή και να περνάει η ζωή του μέσα από αυτή. Αυτές οι συμβουλές μού έχουν μείνει πιο έντονα από τις ίδιες τις γνώσεις. Ανακάλυψα, ευτυχώς πάρα πολύ νωρίς, ότι ένας συγγραφέας είναι πολύ κοντά στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο ζωής ενός αθλητή, αν θέλει να τα καταφέρει. Ναι μεν, κάποιος μπορεί να γεννιέται με αυτό που ονομάζουμε ταλέντο ή χάρισμα, αλλά δεν μπορεί να επαναπαυτεί αποκλειστικά σε αυτό αν θέλει στ' αλήθεια να έχει επιτυχία, να μεγαλουργήσει και να εξελιχθεί. Με την ίδια λογική και ένας αθλητής, μπορεί να έχει τον κατάλληλο σωματότυπο και κλίση προς ένα άθλημα, αλλά για να εξελιχθεί πρέπει να το δουλέψει. Παράδειγμα, ο νεαρός Τσιτσιπάς και αυτά που κατάφερε στο τένις. Μπορεί από τη μια πλευρά να το αγάπησε και να είχε το σώμα και τη φυσική κατάσταση γι' αυτό, αλλά αν δεν έκανε τις θυσίες του και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του, χωρίς προπονήσεις και τους ανθρώπους γύρω του να τον βοηθήσουν, ενδεχομένως να μην έφτανε εδώ που είναι σήμερα. Αντίστοιχα και οι καλλιτέχνες ζωγράφοι. Πάνε στην Καλών Τεχνών, που είναι πανεπιστημιακού επιπέδου ίδρυμα, το οποίο δεν τους επιτρέπει να επαναπαυτούν μόνο στο έμφυτο ταλέντο τους. Χωρίς να ακυρώνουμε, βέβαια, και τους ανθρώπους που δεν σπούδασαν ποτέ, σε καμία τάξη, χωρίς κανέναν δάσκαλο και τα κατάφεραν καλά. Αλλά το ένα δεν ακυρώνει το άλλο. Έτσι, λοιπόν, έμαθα από πολύ νωρίς από τους δασκάλους μου ότι η τέχνη της συγγραφής προϋποθέτει τη λογική και το set of mind ενός αθλητή, αν θέλεις να πας παραπέρα. Επίσης, έμαθα από αυτούς, και το βλέπω καθημερινά στην πράξη από προσωπική εμπειρία και από μαθητές μου που διαπρέπουν, ότι χρειάζεσαι ένα 20 τοις εκατό ταλέντου, αλλά ένα 80 τοις εκατό προσωπικής, σκληρής και συνειδητής δουλειάς για να ολοκληρωθεί το ταλέντο σου και να έχει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτά ήταν δύο μηνύματα που από πολύ νωρίς έλαβα και ενστερνίστηκα, που με κράτησαν σε δύσκολες στιγμές να μην τα παρατήσω και να συνεχίσω. Σε στιγμές που ενώ νυστάζω, να μείνω και να γράψω. Μπορεί να «θυσιάσω» οικογενειακές στιγμές για να είμαι αφοσιωμένη εκεί. Αυτό για να το πετύχεις, θέλεις ένα τέτοιο set of mind, που παράλληλα πάει πακέτο και με άλλα δύο πράγματα. Το ένα είναι να θέσεις προσωπικά κίνητρα. Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος να κάνει όλη αυτή την αυτοθυσία αν δεν έχει προσωπικό κίνητρο. Και το άλλο, να θέσεις προσωπικό στόχο. Εγώ πλέον γράφω, ασχολούμαι με αυτό το αντικείμενο και είναι η άλλη μου η οικογένεια. Μέσα μου είναι πολύ ξεκάθαρο το γιατί το κάνω όλο αυτό. Με θρέφει, μου δίνει δύναμη, επιλέγω να κάνω αυτό αντί κάτι άλλου. Αυτό δεν έχει να κάνει με ταλέντο, ούτε με σπουδές συγγραφής, ούτε με το αν θα αφιερώσω πέντε ή δέκα ώρες την εβδομάδα προς αυτή την κατεύθυνση. Και όλα αυτά είναι μηνύματα που πήρα από πολύ νωρίς μέσα από την τάξη και μέσα από συγκεκριμένους δασκάλους, τα οποία με βοήθησαν να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες που έχει όλη αυτή η διαδικασία. Δεν είναι πάντα εύκολη και βατή. Δεν είναι όλα ρομαντικά και ρόδινα, όπως ίσως τα φανταζόμαστε ή όπως τα βλέπουμε σε μια ταινία.



Πώς προέκυψε η ιδέα να ανοίξεις μια επιχείρηση στο ίντερνετ σχετικά με την εκπαίδευση νέων συγγραφέων;

Η επιχείρηση στο ίντερνετ είναι αποτέλεσμα μιας προηγούμενης εμπειρίας μου, η οποία ήταν περίπου δέκα χρόνια πριν. Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο μου μυθιστόρημα, αφού είχα ήδη ολοκληρώσει τις σπουδές μου, με αφορμή την επιτυχία που έκανε το βιβλίο μου από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες, ο εκδοτικός οίκος που είχα συνεργαστεί μού ζήτησε να ανήκω στην ομάδα ανάγνωσης των βιβλίων, αγγλόφωνων και ελληνόφωνων, που ερχόταν στα χέρια του με σκοπό να αξιολογηθούν αν τηρούν τις προδιαγραφές για να εκδοθούν. Αφού προσλήφθηκα σε έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο, είχα την ευκαιρία να έρχονται στα χέρια μου αρκετά χειρόγραφα, από πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς και από συγγραφείς που ήταν το δεύτερο ή το τρίτο βιβλίο τους. Επομένως, σε ένα χρονικό διάστημα περίπου δώδεκα μηνών, είχα διαβάσει περίπου 120 χειρόγραφα τέτοιου είδους, εκ των οποίων μόλις τα πέντε ή τα επτά είχαμε εγκρίνει να εκδοθούν. Αυτό όχι γιατί ο εκδοτικός οίκος ήταν αυστηρός, αλλά γιατί πραγματικά τα βιβλία δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές και δεν ήταν ολοκληρωμένα. Παρά το γεγονός ότι ήταν βιβλία που προερχόντουσαν από ανθρώπους με πλούσιο λεξιλόγιο, με εξαιρετικές ιδέες, ήξεραν να κάνουν καλή χρήση της γραμματικής, δεν είχαν ορθογραφικά λάθη, τα βιβλία αυτά δεν ήταν ολοκληρωμένα. Έχοντας την γνώση από τη μια πλευρά και την εμπειρία λόγω αυτών των πολλών χειρογράφων, καταλάβαινα ότι κάποια πράγματα για μένα είχαν αρχίσει να είναι αυτονόητα, αλλά δεν ήταν αυτονόητα για ανθρώπους που το προσπαθούσαν μη έχοντας τις συγκεκριμένες γνώσεις. Κάποια στιγμή, λοιπόν, διαπιστώνοντας όλο αυτό, βρέθηκα σε μια σχολή ως μαθήτρια και η διευθύντρια μού πρότεινε και με ρώτησε αν θα μπορούσα να κάνω ένα εργαστήρι συγγραφής για τους συμμετέχοντες αυτού του ιδρύματος. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, και προς μεγάλη μου έκπληξη, την πρώτη φορά που λειτούργησε αυτό, μπήκα σε ένα τμήμα 45 ατόμων. Εκεί κατάλαβα ότι είχα να τους δώσω και ότι είχαν να πάρουν. Έτσι το ξεκίνησα όλο αυτό, το λειτούργησα με τη φυσική του μορφή(σε αίθουσα) για περίπου έξι με επτά χρόνια, όπου είχαμε μέσα σε μια τάξη έως και 80 άτομα, ενώ έκανα παράλληλα και κάποια ταξίδια στην Κύπρο και την Αθήνα για τον ίδιο σκοπό. Όταν κάποια στιγμή στην προσωπική μου ζωή ήρθαν τα πράγματα έτσι όπως τα ήθελα και τα περίμενα, έγινα μητέρα, αποφασίσαμε μαζί με τον άντρα μου να δώσουμε προτεραιότητα στην κόρη μας. Επομένως, καταλήξαμε να μείνουμε στο σπίτι, κάνοντας αυτό που αγαπάμε, μεγαλώνοντας οι ίδιοι το παιδί μας, ώστε να μην μεγαλώσει με γιαγιάδες, παιδικούς σταθμούς κ.λπ. Έτσι, λοιπόν, εμφανίστηκε η ανάγκη εγώ να μείνω στο σπίτι λόγω της μικρής. Τότε, όταν έμεινα έγκυος, και είχα και μια κακή εγκυμοσύνη μένοντας στο κρεβάτι επτάμισι μήνες από τους εννέα, δεν μπήκα στην τάξη εκείνη τη χρονιά. Χτίστηκε, λοιπόν, το Writing Online και «βγήκε στον αέρα» όταν η μικρή ήταν μόλις τριών μηνών. Όλο αυτό λειτούργησε πολύ καλά για την οικογενειακή καθημερινότητα και ρουτίνα, χωρίς να έχω αλλάξει αντικείμενο απλά έχοντας αλλάξει τρόπο που μεταφέρεται το μήνυμα μου. Γι' αυτό λέω ότι στη ζωή μου ερωτεύτηκα τρεις φορές. Αρχικά, ερωτεύτηκα σε νεαρή ηλικία τη συγγραφή, κάπου παρακάτω ερωτεύτηκα τον άντρα μου και πριν από μερικά χρόνια ερωτεύτηκα αυτό που ονομάζουμε ιντερνετική επιχειρηματικότητα. Μου ταίριαξε πάρα πολύ και μου έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, να μεγαλώσω το παιδί μου όπως το ήθελα, και ταυτόχρονα με έφερε σε επαφή με ανθρώπους που αν συνέχιζα να διδάσκω σε αίθουσα δεν θα μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί τους λόγω απόστασης. Χάρη στο ίντερνετ, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε επαφή με χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο που απλά είναι ελληνόφωνες. Αυτό έδωσε, αν θες, και μια άλλη διάσταση στη δουλειά μου. Φέτος αυτό κλείνει δέκα χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας. Δεν έγινε, φυσικά, από μόνο του. Είχαμε ξενύχτια, κλάματα, δοκιμές, αποτυχίες κ.λπ., για να μπορέσει όλο αυτό να στηθεί και να έχει μια μορφή. Όμως, δεν ξανακοίταξα ποτέ πίσω και νομίζω ότι δεν θα το κάνω και ποτέ. Αυτό έχει γίνει για μένα η άλλη μου φύση.

«Κανείς δεν γράφει για τον ίδιο λόγο με τον διπλανό του. Όλοι έχουν έναν προσωπικό λόγο που τους οδηγεί να πιάσουν το μολύβι»


Όταν έκανες τα μαθήματα με φυσική παρουσία, τι ήταν αυτό που διέκρινες στους μαθητές σου; Λάτρευαν αυτό που έκαναν; Και τι διακρίνεις τώρα;

Αυτό που ξεχωρίζει και που ξεχώριζε και τότε, είναι ότι ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει στη διαδικασία να γράψει, πολύ παραπάνω να θέλει να γράψει καλά και να καλλιεργήσει το ταλέντο του, το κάνει αυστηρά και καθαρά για προσωπικούς του λόγους. Έχω συναντήσει ανθρώπους που γράφουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, έχουν κάτι μέσα στην ψυχή και στο πνεύμα τους που πρέπει οπωσδήποτε να βγει. Έχω συναντήσει ανθρώπους που έχουν τόση ιδιαίτερη φαντασία και τόσο ιδιαίτερα ερεθίσματα, που πραγματικά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Έχω συναντήσει ανθρώπους που έχουν προσωπικά βιώματα και θέλουν να τα αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά τους, ανθρώπους που θέλουν να κάνουν στροφή στην καριέρα τους κ.λπ. Χάρη στην τεχνολογία του ίντερνετ και στις αλλαγές που έχουν έρθει στη βιομηχανία των εκδόσεων πλέον μπορεί κάποιος να υπολογίζει στη συγγραφή, ώστε να υποστηρίζει είτε παράπλευρα είτε εκατό τοις εκατό την οικογένεια του οικονομικά μέσα από τη συγγραφή. Έχω συναντήσει ανθρώπους που γράφουν γιατί έχουν ένα μήνυμα να μεταφέρουν και δεν παίρνουν καν τα χρήματα των βιβλίων και πηγαίνουν σε κάποιο ίδρυμα. Έχω συναντήσει ανθρώπους που θέλουν να γράφουν ένα και δύο βιβλία τη χρονιά, και άλλους ένα βιβλίο σήμερα και θα δούμε αν θα υπάρξει επόμενο. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν έκανα τα μαθήματα με τη φυσική τους μορφή και τώρα που έρχομαι σε επαφή μαζί τους μέσω του Writing Online, έχουν έναν προσωπικό λόγο που τους συνδέει με τη συγγραφή. Αυτός ο λόγος συνοδεύει τις επιλογές έκδοσης και προώθησης ενός βιβλίου, τις οποίες επιλέγει ο καθένας ανάλογα με την ταυτότητα του ως συγγραφέας, αλλά και για το κάθε βιβλίο του χωριστά. Κανείς δεν γράφει για τον ίδιο λόγο με τον διπλανό του. Ο καθένας έχει δικό του λόγο που γράφει και την δική του κατηγορία βιβλίου, όπου του επιτρέπει όλο αυτό να εκφραστεί. Δηλαδή, υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν μόνο μυθιστορήματα, άνθρωποι που γράφουν μόνο μη λογοτεχνικά βιβλία, άνθρωποι που απευθύνονται μόνο σε παιδιά. Πολύ λιγότεροι είναι αυτοί που θα γράψουν και το ένα και το άλλο. Ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που θα καταπιαστούν με όλες τις κατηγορίες. Κάθε κατηγορία βιβλίου έχει εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις από τον συγγραφέα.



Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια εποχή κρίσης. Τι δυνατότητες έχει σήμερα ένας νέος συγγραφέας;

Αν κάνει τη δουλειά του καλά, και η δουλειά του είναι διπλή. Για να έχει επιτυχία, θα πρέπει να μην επαναπαυτεί στο προσωπικό του ταλέντο και μόνο, αλλά αυτό να το καλλιεργήσει. Είτε αυτό σημαίνει ότι θα το καλλιεργήσει μόνος του, θα διαβάσει πολλά βιβλία, είτε σημαίνει ότι θα κάνει τις δοκιμές του, είτε ότι θα παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα συγγραφής. Με κάποιον τρόπο, τέλος πάντων, πρέπει να καλλιεργήσει το ταλέντο του και να μην το θεωρήσει δεδομένο. Ότι, δηλαδή, αυτός τα ξέρει όλα και αφού θεωρεί ότι έχει ταλέντο δεν χρειάζεται καλλιέργεια. Αν καλλιεργήσει το ταλέντο του, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να γράφει καλά βιβλία στην κατηγορία που επιλέγει. Αφού το κάνει αυτό, η δεύτερη δουλειά του είναι η σωστή επιλογή έκδοσης και προώθησης του βιβλίου του, αλλά και της ταυτότητας του ως συγγραφέας, σύμφωνα με τα δικά του «θέλω», τα δικά του κίνητρα και τους δικούς του στόχους. Όπως προανέφερα, δεν γράφουν όλοι οι άνθρωποι για τον ίδιο λόγο. Εάν επιτυχία για σένα είναι να γράψεις ένα καλό βιβλίο και να το αφήσεις κληρονομιά στα παιδιά σου, τότε η ανάγκη σου είναι συγκεκριμένη. Αν επιτυχία σημαίνει για σένα να γράψεις ένα και δύο βιβλία τη χρονιά και μέσα από αυτά τα βιβλία να βιοποριστείς, τότε οι ανάγκες σου για έκδοση και προώθηση είναι άλλες. Στις μέρες μας υπάρχει μια σειρά από επιλογές έκδοσης και προώθησης που δεν υπήρχε για συγγραφείς μόλις δέκα και 15 χρόνια πριν. Αυτό έχει συμβεί με αφορμή τις αλλαγές που έχουν έρθει στη βιομηχανία των εκδόσεων, αλλά και τη δυναμική που έχει φέρει το διαδίκτυο για έναν συγγραφέα, είτε αυτός το βλέπει ως χόμπι είτε το βλέπει λίγο πιο σοβαρά και επιθυμεί να εισπράξει χρήματα μέσα από όλο αυτό. Υπάρχουν, ας πούμε, επιλογές που δεν ευνοούν το οικονομικό όφελος του συγγραφέα. Υπάρχουν και επιλογές που ωφελούν εκατό τοις εκατό το οικονομικό όφελος του συγγραφέα. Επομένως, συνοψίζοντας: είναι δύο πράγματα. Το ένα είναι, καλλιεργώ το ταλέντο μου και γίνομαι όσο καλύτερος μπορώ στο να γράφω καλά βιβλία. Αυτό θα εκτιμηθεί και θα φανεί, το ίδιο το κοινό σε κρίνει. Για να μπορεί να σε κρίνει θετικά, δεν μπορείς να του δώσεις ένα κακό ή μέτριο βιβλίο. Αν έγραψες ένα καλό βιβλίο, θα πρέπει το δεύτερο σου βιβλίο να είναι αντίστοιχα καλό και ακόμη καλύτερο. Το δεύτερο πράγμα είναι, αφού κάνεις ξεκάθαρο μέσα σου ποια είναι η δική σου προσωπική ταυτότητα και το δικό σου προσωπικό «θέλω» γι' αυτό το βιβλίο και την ταυτότητα σου ως συγγραφέας, τότε κάνεις την κατάλληλη επιλογή έκδοσης και προώθησης. Και ναι, στις μέρες μας υπάρχουν οι δυναμικές, υπάρχει η δυνατότητα και η ευκολία με σχεδόν καθόλου κόστος χάρη στη δυναμική του διαδικτύου, αν κάνεις κάποια βήματα σωστά και ορθά, να προωθήσεις και τον εαυτό σου σαν συγγραφέα και τα βιβλία σου και τις πωλήσεις. Έτσι, όλο αυτό που ονομάζεται κρίση να σε αφορά όσο κι όσο. Ή και καθόλου, αν κάνεις σωστά και καλά αυτά τα συγκεκριμένα βήματα.



Έχεις και μια κόρη. Διαβάζατε μαζί βιβλία σου όταν εκείνη ήταν μικρή;

Η κόρη μου είναι ακόμα μικρή, δεν έχει κλείσει τα δέκα. Διαβάζαμε βιβλία μαζί όταν δεν ήξερε να διαβάζει, της τα διαβάζαμε εμείς. Όταν άρχισε η ίδια να διαβάζει, από τη στιγμή που πήγε στο Δημοτικό και μετά, αρχίσαμε εγώ και ο μπαμπάς της να την ενθαρρύνουμε να διαβάζει βιβλία μόνη της. Και μάλιστα, όχι μόνο παραμύθια που είναι ολιγοσέλιδα συνήθως, αλλά και βιβλία τα οποία έχουν 200 και 300 σελίδες, ακόμη κι αν σημαίνει ότι θα το τελειώσει σε μερικούς μήνες. Είναι επίσης μεγαλωμένη μέσα σε βιβλία, γιατί στο σπίτι μας υπάρχουν πολλά βιβλία και πολλές βιβλιοθήκες. Και ο μπαμπάς της έχει γράψει κάποιο παραμύθι με την βοήθεια μου και το έχει κυκλοφορήσει. Από νωρίς, επίσης, η ίδια είχε τη διάθεση όχι μόνο να διαβάζει, αλλά ήθελε να φτιάξει και το δικό της βιβλίο. Από πολύ-πολύ νωρίς, έγραψε το δικό της βιβλίο, το έφτιαξε με κόλλες Α4, το ζωγράφισε, και στο τέλος ως σωστή επιχειρηματίας-συγγραφέας μάς το πούλησε κιόλας! Το αγοράσαμε, δηλαδή! Αν πραγματικά της αρέσει και της κάνει «κλικ» όλο αυτό, κάπου παρακάτω είμαι σίγουρη ότι θα βρει τον δρόμο της. Αλλά σίγουρα η ανάγνωση είναι κάτι που έχει μάθει από μικρή εδώ μέσα.


Πώς βιώνεις την κατάσταση με τον κορονοϊό; Σου έχει βάλει εμπόδια η πανδημία; Σε περιόρισε κάπου επαγγελματικά;

Επειδή, όπως προανέφερα, από τότε που γεννήθηκε η μικρή, εργάζομαι εκατό τοις εκατό μέσα από το σπίτι, η δική μου καθημερινότητα συγκριτικά με άλλους ανθρώπους επηρεάστηκε πολύ λίγο. Επηρεάστηκε μόνο με την έννοια ότι το παιδί μένει στο σπίτι, δεν πηγαίνει σχολείο, δεν πάει στη γιαγιά, δεν πάει σε ένα φιλικό σπίτι. Κι εμείς, αντίστοιχα. Είμαστε από αυτούς που όντως είμαστε σε κατάσταση καραντίνας. Προσέχουμε για να έχουμε. Αυτό επηρέασε λίγο τους ρυθμούς της οικογένειας. Επειδή εργάζομαι από το σπίτι, επηρέασε τις εργατοώρες μου και την ευκολία μου να εργαστώ, γιατί από τη φύση μου είμαι ένας άνθρωπος που για να κάνει τη δουλειά του χρειάζεται ησυχία. Αυτό το έχω είτε χρειάζεται να απαντήσω ένα mail ενός αναγνώστη-επισκέπτη του site, είτε πρέπει να γράψω, είτε πρέπει να επιμεληθώ. Δεν δουλεύω με μουσική ή με φασαρία. Αντίστοιχα, χρειάζομαι και ένα ξεκούραστο πνεύμα για να μπορώ να ανταπεξέλθω στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης δουλειάς. Δηλαδή, δεν μπορώ να επιμελούμαι ένα βιβλίο και να νυστάζω, ή δεν μπορώ να γράφω και να κοιμάμαι πάνω στο πληκτρολόγιο. Οι ρυθμοί της ζωής μου έχουν επηρεαστεί όσον αφορά τις ώρες που δουλεύω σε σχέση με τις ανάγκες της οικογένειας. Επομένως, ξυπνάω πάρα πολύ νωρίς, προσπαθώ να κοιμάμαι νωρίς, ώστε να εκμεταλλεύομαι τις ώρες που κοιμάται η μικρή για να μπορώ να ανταπεξέλθω και στον ρόλο της συγγραφέως-επιχειρηματίας του Writing Online. Από την άλλη, αναγνωρίζω μέσα από το Writing Online όλο αυτό που συμβαίνει σε όλους μας σχεδόν έναν χρόνο τώρα. Και με το πρώτο lockdown και τώρα που είμαστε στο δεύτερο, ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη είμαστε λίγο πιο περιορισμένοι. Για παράδειγμα, στο πρώτο lockdown έδωσα τα μυθιστορήματα μου στο κοινό μου δωρεάν. Τα μυθιστορήματα αυτά πωλούνται σε Ελλάδα και εξωτερικό μέσω της Amazon. Τα έδωσα για να μπορέσουν να περάσουν τον χρόνο τους λίγο πιο δημιουργικά, για όποιους τα ήθελαν. Ετοίμασα κι άλλα προγράμματα δωρεάν μέσω του site μου για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Δεν εγκατέλειψα ούτε μια στιγμή την ομάδα μου, γιατί αυτή τη στιγμή στο Writing Online είναι συνδεδεμένα περίπου 50.000 άτομα από όλο τον κόσμο, που μια φορά την εβδομάδα τουλάχιστον, λαμβάνουν από μένα ενημερώσεις, δωρεάν μαθήματα, tips και συμβουλές. Ανεξάρτητα με το τι γινόταν στο σπίτι, αυτό δεν το εγκατέλειψα ποτέ. Προσπάθησα να κάνω και επιπλέον πράγματα για να δίνω στο κοινό μου περισσότερα αυτό το διάστημα και να συμπαρασταθώ σε όλο αυτό που περνάμε όλοι σήμερα.

«Συχνά οι συγγραφείς βάζουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους: "Δεν το 'χω, δεν θα τα καταφέρω". Τους λέω να το τολμήσουν!»

Και για να κλείσω, μακάρι όσοι διάβασαν και άκουσαν αυτή την κουβέντα μας να εμπνευστούν και αν αγαπούν την συγγραφή να το τολμήσουν. Να μην έχουν δεύτερες σκέψεις, γιατί συχνά οι ίδιοι οι συγγραφείς βάζουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους. Δηλαδή, αρνητικές σκέψεις του στυλ «Δεν το 'χω, δεν θα τα καταφέρω. Ποιος είμαι εγώ να κάτσω να γράψω. Ποιος θα διαβάσει; Γιατί να ενδιαφερθούν για τις ιδέες μου;» και όλα αυτά. Και πολύ συχνά δεν έχουμε πολύ υποστηρικτικό περιβάλλον. Κάποιος από το περιβάλλον μας μπορεί να μην αναγνωρίσει αυτή μας την ανάγκη, μπορεί να μας κοροϊδέψουν, να μας βάλουν τρικλοποδιά με τον λόγο τους, και επειδή οι συγγραφείς συνήθως έχουμε ευαίσθητη ψυχή, μπορεί να το πάρουμε τοις μετρητοίς και να εγκαταλείψουμε αυτό που μας λέει η ψυχή μας. Όσο μου επιτρέπεται, θα πρότεινα ο καθένα να κάνει τη δική του προσωπική υπέρβαση, να μην ακούει κανέναν και να κάνει αυτό που λέει η ψυχή και το πνεύμα του. Εμένα θα ήταν χαρά μου μέσω του Writing Online να τους δώσω κάποια βιβλία μου, τα οποία αφορούν την τέχνη και την τεχνική της συγγραφής. Παρέχω αρκετά πράγματα δωρεάν και με αφορμή τα δέκα χρόνια λειτουργίας του Writing Online, σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο μου με τίτλο «Πώς να γίνεις ένας πολύ καλός συγγραφέας» και ουσιαστικά θα είναι οι καλύτερες οδηγίες μου μέσα από αυτή την δεκάχρονη πορεία. Οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου, θα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν και ένα online πρόγραμμα δωρεάν. Σε αυτό τους δίνω βήμα-βήμα την προσωπική στρατηγική μου και τι κάνω πριν γράψω την πρώτη λέξη σε ένα βιβλίο, ώστε να εξασφαλίσω τις πωλήσεις και την επιτυχία αυτού του βιβλίου. Πιστεύω ότι κάποιος που θέλει επιτυχία γι' αυτά που γράφει, θα είναι πάρα πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον. Φυσικά, είμαι στην διάθεση οποιουδήποτε, γιατί απαντώ καθημερινά σε e-mail γιατί με ενδιαφέρει όλη αυτή η προσωπική επαφή και προσέγγιση με τους αναγνώστες του Writing Online.



Αν η συγγραφή είναι κάτι που σας ενδιαφέρει, σας παραθέτουμε μια εικόνα για τη Μαρία Γούσιου και τη δουλειά της στους παρακάτω συνδέσμους.


Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη σε βίντεο από εδώ


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)