Τι σε ώθησε στη συγγραφή; Πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Θα έλεγα πως στη συγγραφή με ώθησε η μεγάλη μου αγάπη για τα βιβλία και η επιθυμία να παράγω κάποια στιγμή και ένα δικό μου συγγραφικό δημιούργημα. Τα πρώτα μου βήματα τα έκανα όταν ακόμα πήγαινα δημοτικό γράφοντας μικρά διηγήματα. Πλέον, είμαι πολύ περήφανος που έχω καταφέρει να γράψω 2 βιβλία τα οποία έχουν εκδοθεί και θα έλεγα πως το συγγραφικό μου ταξίδι βρίσκεται ακόμα στην αρχή.
Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια κυκλοφόρησες το πρώτο σου βιβλίο με τίτλο «Το Γράμμα». Πιστεύεις ότι το «αγκάλιασε» ο κόσμος μέσα σε αυτά τα χρόνια;
Το πιστεύω ναι, γιατί ο κόσμος με έκανε να το πιστέψω. Αυτές οι μερικές εκατοντάδες των αντιτύπων που αγοράστηκαν από τον κόσμο μου έδωσαν απίστευτη δύναμη για να συνεχίσω τη συγγραφική μου πορεία. Και προσέξτε, όχι επειδή με ενδιαφέρουν τα χρήματα. Εξάλλου τα χρήματα που κερδίζει ένας συγγραφέας πόσο μάλλον νέος στην Ελλάδα είναι ελάχιστα. Αλλά γιατί κατάλαβα πως υπάρχει ακόμα κόσμος εκεί έξω που αγαπάει τα βιβλία και θέλει να διαβάσει.
Πες μου λίγα λόγια για το νέο σου βιβλίο, την «Φωτεινή Πλευρά Ενός Γκρι Ουρανού».
Δε θα ήθελα να πω πολλά. Προτιμώ να μιλάει το ίδιο το βιβλίο παρά εγώ για αυτό. Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσα να αναφέρω είναι ότι μέσα από την ιστορία του δεν προσδοκώ να διασκεδάσω απλά τον αναγνώστη αλλά να του κερδίσω το ενδιαφέρον μεταξύ άλλων και για ένα ευαίσθητο θέμα όπως είναι μία αγχώδης διαταραχή.
Από την παρουσίαση του 2ου βιβλίου του Νίκου Αντωνίου στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών.
Στο βιβλίο σου υπογραμμίζεις έντονα τις αγχώδεις διαταραχές και, από ό,τι καταλαβαίνουμε από τον πρωταγωνιστή, το κοινωνικό άγχος. Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στα άτομα που βρέθηκαν ή βρίσκονται σε έναν τέτοιον φαύλο κύκλο;
Ότι δεν είναι μόνοι και να μην το βάζουν ποτέ κάτω Και ότι όσο γκρι και αν βλέπουμε τη ζωή μας κάποιες φορές, αξίζει να παλέψουμε μέχρι τέλους για αυτή τη φωτεινή πλευρά της.
Έχεις προσθέσει στην ιστορία του βιβλίου δικά σου προσωπικά βιώματα;
Η ιστορία είναι μυθοπλασία αλλά ο τρόπος γραφής της φέρει δικά μου συναισθήματα.
Στους πρωταγωνιστές του βιβλίου σου έχεις προσθέσει στοιχεία της δικής σου προσωπικότητας;
Ίσως ναι, ίσως και όχι. Αν και πάντα μου αρέσει να βάζω και λίγο από μένα στα βιβλία μου έτσι ώστε ο αναγνώστης να με καταλαβαίνει λίγο καλύτερα.
Ποιοι ήταν οι παράγοντες που σε ενέπνευσαν να γράψεις την ιστορία του βιβλίου;
Ζούμε σε μία εποχή που το άγχος βρίσκεται καθημερινά στη ζωή μας. Οπότε ήθελα να το θίξω μέσα από μία μυθοπλασία, μία ιστορία που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι η ιστορία του φίλου μας, του γείτονα μας, ενός γνωστού μας. Μία ιστορία που δεν απέχει από την πραγματικότητα. Το βιβλίο μου δεν είναι ιατρική διατριβή αλλά ένα μυθιστόρημα που προσπαθεί να δείξει μέσα από την καθημερινότητα το πώς είναι να ζεις με μία αγχώδη διαταραχή, το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αλλά και ταυτόχρονα ότι δε σε κάνει διαφορετικό από τους γύρω.
Αυτόν τον καιρό σπουδάζεις Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Αρχικά, σου αρέσει η Ψυχολογία; Και δεύτερον, έπαιξαν ρόλο οι σπουδές σου στην συγγραφή του βιβλίου σου;
Είμαι στο τέταρτο έτος φοίτησης μου στο τμήμα ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η Ψυχολογία ήταν κάτι που ήθελα από μικρός και χαίρομαι που κατάφερα να σπουδάσω το συγκεκριμένο αντικείμενο. Με έχει βοηθήσει πολύ στο να καταλάβω πράγματα σημαντικά τόσο για μένα όσο και για τους γύρω μου. Όσον αφορά το θέμα του βιβλίου όμως, που κάλλιστα θα μπορούσαμε να το ταυτίσουμε με τον χώρο της ψυχολογίας, δε θα έλεγα ότι με ενέπνευσαν οι σπουδές μου για να το γράψω. Το συγκεκριμένο βιβλίο το έχω γράψει σαν «Νίκος» και όχι με την ιδιότητα των σπουδών μου ως ψυχολόγος.
Τι είναι αυτό που έμαθες για τον εαυτό σου μέσω των σπουδών σου; Ποια στοιχεία του εαυτού σου ερμήνευσες πιο καλά;
Έμαθα που μπορεί να οφείλονται και που όχι ορισμένες σκέψεις ή ενέργειες που κάνουμε στη διάρκεια της ζωή μας. Απέκτησα ένα υπόβαθρο στο να κοιτάω πιο βαθιά τα πράγματα και να μην προσπαθώ να τα ερμηνεύω βιαστικά.
Έχεις σπουδάσει και δημοσιογραφία. Μιας και ο επαγγελματικός μας χώρος δεν χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πιο «φιλικούς», ιδιαίτερα για νέους ανθρώπους, υπήρξε κάτι που να σε απογοήτευσε; Πώς θα σύγκρινες την οπτική γωνία του συγγραφέα με αυτήν του δημοσιογράφου;
Η δημοσιογραφία ήταν κάτι που επίσης σαν την ψυχολογία μου άρεσε από παιδί. Και αυτό γιατί αγαπάω το γράψιμο. Και μπορώ να πω ότι οι σπουδές μου στη δημοσιογραφία με βοήθησαν αρκετά στο να αναβαθμίσω τον τρόπο γραψίματος μου αλλά και να δημιουργήσω έναν σημαντικό κύκλο γνωριμιών. Από εκεί και πέρα, δε θα έλεγα πως με έχει απογοητεύσει κάτι. Ωστόσο, όπως λες και εσύ δεν είναι και ο πιο φιλικός επαγγελματικός χώρος. Δυστυχώς είναι δύσκολο να βιοποριστεί κανείς μόνο από τη δημοσιογραφία στις μέρες.
«Δε θέλω να γίνω ο ψυχολόγος με την έννοια του αυστηρού γιατρού, αλλά ο ψυχολόγος-φίλος»
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σου σχέδια αναφορικά με την Ψυχολογία; Πώς σκέφτεσαι να την συνδυάσεις με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή;
Ιδανικά θα ήθελα να συνεχίσω με το πέρας των σπουδών μου στο χώρο της ψυχολογίας. Αρχικά με ένα μεταπτυχιακό και στη συνέχεια με μία ειδίκευση και ενασχόληση με έναν συγκεκριμένο κλάδο. Ο χώρος της ψυχολογίας απαιτεί μεγάλη ευθύνη και θέληση για να μπορέσεις να τα καταφέρεις. Αυτό που εγώ θέλω να καταφέρω είναι να κάνω όσους περισσότερους ανθρώπους το έχουν ανάγκη, να νιώσουν καλύτερα. Δε θέλω να γίνω ο ψυχολόγος με την έννοια του αυστηρού γιατρού αλλά ο ψυχολόγος-φίλος.
Με τη συγγραφή θα συνεχίσω να ασχολούμαι για όλη μου τη ζωή και όπως και με τα πρώτα δύο μου βιβλία, θα γράφω ιστορίες με στόχο να αγγίζουν και να ευαισθητοποιούν τις ψυχές των ανθρώπων.
Τι θα διαβάσουμε από εσένα στο μέλλον; Ποιο σκέφτεσαι να είναι το επόμενο σου βιβλίο;
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ξεκινήσει τη συγγραφική κάποιου νέου βιβλίου ακόμα. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες ιδέες στο μυαλό μου και σίγουρα θα φροντίσω να τις αποτυπώσω στο χαρτί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου