Μια εφ' όλης της ύλης και έξω από τα δόντια συνέντευξη παραχώρησε ο ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης από τον τόπο καταγωγής του, τη Λευκάδα, στην εκπομπή @StonKanape του Άγγελου Χόρτη. Ήταν μια συζήτηση μεταξύ δύο Λευκαδιτών, που εκτός από την Υποκριτική, το θέατρο κ.λπ., μίλησαν για θετικές και αρνητικές πλευρές της Λευκάδας.
«Η τέχνη για μένα ξεκίνησε από μια περιέργεια. Θα το χαρακτήριζα ως ένα «δυστύχημα» την στιγμή που ψάχναμε την πραγματικότητα μας», αναφέρει απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πώς ξεκίνησε την Υποκριτική.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μια γεύση από όσα ειπώθηκαν στη συνέντευξη η οποία θα κάνει «πρεμιέρα» την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022 στις 15.15 στο YouTube κανάλι του Άγγελου Χόρτη και παράλληλα από τη σελίδα @StonKanape στο FaceBook.
Ο κ. Λογοθέτης μίλησε μεταξύ άλλων για την εποχή που σπούδαζε στο Θέατρο Τέχνης με καθηγητή τον Κάρολο Κουν. Το Θέατρο Τέχνης και ο Κάρολος Κουν θεωρείτο η κορυφαία σχολή θεάτρου εκείνη την εποχή. «Ο Κάρολος Κουν παρακολουθούσε βουβώς τις πρόβες και με αυτόν τον τρόπο εντόπιζε τις λεπτομέρειες στο παίξιμο των ηθοποιών», αποκαλύπτει ο κ. Λογοθέτης.
Σχετικά με τον τόπο καταγωγής του είπαμε πολλά και διάφορα. «Δεν νιώθω ότι είχα ιδιαίτερη στήριξη από το πολιτιστικό κομμάτι της Λευκάδας, αλλά δεν με πειράζει γιατί τη Λευκάδα την έχω σε ξέχωρη θέση από τα επαγγελματικά», αναφέρει σχετικά με το αν είχε υποστήριξη από συντοπίτες του, εκφράζοντας αυτό το παράπονο.
«Ακόμα έχω αμφιβολία για το αν είμαι ικανός να παίζω στο Θέατρο. Ακόμα και σήμερα που ακόμα λαμβάνω προτάσεις για ρόλους [...] Στη ζωή ενός ηθοποιού, οι ευκαιρίες για καλά πράγματα είναι λίγες», αναφέρει.
«Όταν συμφωνώ για κάτι, παύω να έχω αντιρρήσεις»
Σε ερώτηση του Άγγελου Χόρτη για το αν ο χώρος της Υποκριτικής είναι άξιος για να αφιερώσει τη ζωή του κάποιος απαντά: «Δεν μου δίνει πίσω τίποτα από όσα δίνω. Αξίζει όλο αυτό επειδή δαπάνησες την ύπαρξη σου. Στην ουσία, δεν έχω καμία γεύση χαράς από τη δουλειά αυτή. Την πίστεψα και την ακολούθησα. Μου άρεσε, βασικά. [...] Δεν έχω μέσα μου τύψεις όμως, εφόσον όταν συμφωνώ για κάτι, παύω να έχω αντιρρήσεις. Πιστεύω ότι αυτό είναι δίκαιο, είναι έντιμο και αισθητικά ωραίο να συμφωνείς με κάτι. Δεν μπορώ να συμφωνώ τώρα και την άλλη ώρα να διαφωνώ επειδή μπορεί να υπάρχουν καλύτερες προσφορές».
«Το ελληνικό MeToo»
«Πιστεύω ότι δεν είναι καλό που βγήκαν όλα αυτά στο φως γιατί δημιουργήθηκαν φατρίες, στους μεν ή στους δε. [..] Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ένοχοι όχι από την πλευρά της κατηγορίας αλλά από την πλευρά της συνειδήσεως. Το δικαστήριο δεν καλείται να διορθώσει την συνείδηση κάποιου, αλλά να επιβάλλει μια ποινή ή να αθωώσει. Δεν με ενδιαφέρει καν. Παλαιότερα, η κατηγόρια ήταν χειρότερη από την ποινή. Είναι θέμα καλλιέργειας εσωτερικής. Θα ήταν προτιμότερο να ζητούσαν συγγνώμη», υπογραμμίζει αναφερόμενος σε ηθοποιούς και σκηνοθέτες που καταγγέλθηκαν για σεξουαλικά εγκλήματα και βγήκαν στο φως κακές συμπεριφορές.
«Το θέατρο είναι μια δικτατορική δουλειά»
Μιλώντας για τους φερόμενους ως δράστες στις υποθέσεις που αφορούν το Ελληνικό MeToo στον χώρο της Υποκριτικής, ήρθε στην κουβέντα το φαινόμενο που λέγεται αλαζονεία. «Το Θέατρο είναι μια δικτατορική δουλειά. Ο δάσκαλος είναι σαν δικτάτορας στο θέατρο. Πρέπει να κάνεις αυτό που σου λέει. Όταν έχεις αποφασίσει ότι θα κάνεις κάτι και έχεις συμφωνήσει ότι θα το κάνεις έτσι, δεν μπορείς ξαφνικά να κάνεις αλλιώς. Δεν είναι σαν να κάθομαι στο καφενείο, είναι οργανωμένη υπόθεση. Σχεδόν στρατιωτική», αναφέρει ενώ απαντώντας σε ερώτηση αν τελικά αυτή η «δικτατορία» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ευθύνεται που αυτοί οι άνθρωποι φέρονται να προέβησαν στις εν λόγω πράξεις εκμεταλλευόμενοι το περιβάλλον: «Όχι, δεν το πιστεύω αυτό. Θεωρώ ότι δεν υπολόγισαν ότι όλα γκρεμίζονται σε ένα δευτερόλεπτο. [...] Φταίει η αλαζονεία. Έχουν πέσει αυτοκρατορίες από την αλαζονεία και δεν το υπολόγισαν. [...] Πίστεψαν ότι είναι παντοδύναμοι επειδή είχαν κάποια εξουσία. [...] Ό,τι έγινε, έγινε από τη σιγουριά ότι η δύναμις δεν πολεμιέται. Ότι η εξουσία δεν πέφτει. [...] Γαμώ και δέρνω, ας πούμε».
Το Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας στην ακμή του
Ο Ηλίας Λογοθέτης αποτελεί ένας από τους παλιούς Λευκαδίτες που θυμάται και άλλες εποχές που έχει περάσει το νησί. Μίλησε λοιπόν για έναν από τους παλαιότερους πολιτιστικούς θεσμούς της χώρας, που δεν είναι άλλος από το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας.
«Σε σύγκριση με αυτό που θυμάμαι εγώ τη δεκαετία του '60, το σημερινό είναι ένα σούργελο. Δεν υπάρχει σύγκριση. Ζήσαμε συναρπαστικές σελίδες της ιστορίας με το φεστιβάλ. Υπήρξαν διάσημα συγκροτήματα που ήρθαν πρώτα στη Λευκάδα για το Φεστιβάλ Φολκλόρ και μετά πήγαν στο Ηρώδειο», είπε. «Δεν πιστεύω ότι φταίει η φτώχεια για το ότι το Φεστιβάλ υποβαθμίστηκε. Τότε ζήσαμε μεγάλη φτώχεια, αλλά το Φεστιβάλ ήταν αυτό που ήτανε», προσθέτει.
Για την βραδιά του 1962 που η Μαρία Κάλλας πήρε μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας αναφέρει: «Ήμασταν εκεί, στην Κεντρική Πλατεία της Λευκάδας. Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτήν τη βραδιά. Σημασία έχει ότι η Κάλλας τραγούδησε».
«Εκείνη την εποχή, όταν γινόταν το Φεστιβάλ Φολκλόρ δεν κοιμόταν κανείς στη Λευκάδα. Απόκριες και Φεστιβάλ όλη η Λευκάδα ξενύχταγε. Οι Λευκαδίτες μάζευαν λεφτά για να τα χαλάσουν τις Απόκριες και στο Φεστιβάλ. Τώρα μετετράπη αυτός ο τόπος του γλεντιού και της χαράς σε ένα κυνήγι του ευρώ με το δίκανο», λέει εκφράζοντας την δυσαρέσκεια του για το σήμερα και δίνοντας τη δική του εικόνα παλαιότερων εποχών.
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη από εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου