Η Μαίρη Ελευθεριάδου είναι μια συγγραφέας που ξεκίνησε το γράψιμο από την ηλικία των 13 ετών. Έχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα ενώ σύντομα θα έρθει και το τρίτο. Την μάγεψε η γαλλική γλώσσα όταν πρωτοασχολήθηκε στο Γυμνάσιου, όπου τα γαλλικά υπάρχουν ως επιλογή δεύτερης ξένης γλώσσας. Το γεγονός αυτό την οδήγησε να σπουδάσει Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πλέον είναι καθηγήτρια γαλλικών και αρθρογράφος.
Πώς ξεκίνησες το γράψιμο; Τι ήταν αυτό που σε έκανε να νιώσεις την ανάγκη να το εκφράσεις στο χαρτί;
Ίσως να ξεκίνησε από την αδυναμία που είχα από πολύ μικρή ηλικία στα βιβλία. Με θυμάμαι μικρό παιδάκι να ανυπομονώ να μου διαβάζουν οι δικοί μου παραμύθια και ένα σωρό ευφάνταστες ιστορίες. Στην συνέχεια, μεγαλώνοντας διάβαζα και εγώ από μόνη μου και γύρω στα 13 μου επιχείρησα να γράψω την πρώτη μου ιστορία η οποία ήταν γραφτό να γίνει πιο ολοκληρωμένα δέκα χρόνια μετά. Είχα ανάγκη να αποτυπώσω γραπτά την έμπνευση μου.
Έχεις προσθέσει προσωπικά βιώματα στις ιστορίες των βιβλίων σου;
Σίγουρα. Μια ιστορία που μπορεί να μου κίνησε το ενδιαφέρον, ένα συναίσθημα που μπορεί να βίωσα, ένα τραγούδι που αγαπώ αποτελούν κινητήριο ώθηση στην συγγραφή. Αλλά πάντα προσπαθώ να το φιλτράρω και να μην είναι απόλυτα αυτούσιο καθώς μιλάμε για μυθοπλασία και όχι για βιογραφία.
«Ανέκαθεν με γοήτευε η μελέτη των ξένων γλωσσών καθώς είναι ένα παράθυρο στην γνωριμία μας με άλλες χώρες και πολιτισμούς»
Έχεις σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία. Πότε ξεκίνησες την ενασχόληση σου με τη γλώσσα και πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς;
Όταν πήγαινα πρώτη Γυμνασίου ξεκίνησα τα γαλλικά και κατευθείαν μαγεύτηκα από αυτή την ξένη γλώσσα. Ανέκαθεν με γοήτευε η μελέτη των ξένων γλωσσών καθώς είναι ένα παράθυρο στην γνωριμία μας με άλλες χώρες και πολιτισμούς. Άρχισα να ψάχνω γαλλικές ταινίες και τραγούδια και σιγά σιγά συνέχιζα την μελέτη μέχρι που κατάλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ με την διδασκαλία τους, συνδυάζοντας το παιδαγωγικό κομμάτι και την εκμάθηση γλώσσας. Και πέρασαν τα χρόνια, αποφοίτησα και πλέον κάνω ένα επάγγελμα που λατρεύω και δεν το αλλάζω με κανένα, όσες δυσκολίες και αν υπάρχουν.
Πότε αποφάσισες να εκδώσεις το πρώτο σου βιβλίο;
Λίγο πριν την πρώτη καραντίνα αποφάσισα να δημοσιεύω σε συνέχειες Το πιο μελωδικό ρεφρέν στην εφαρμογή Wattpad βλέποντας παράλληλα τι αποδοχή έχει. Το προωθούσα σε φίλους και γνωστούς να μου πουν την άποψη τους και βλέποντας μια πολύ όμορφη ανταπόκριση αλλά και παρακινούμενη από την αγάπη των δικών μου ανθρώπων (μεγάλη υπόθεση να σε στηρίζουν στα όνειρα σου και νιώθω βαθιά ευγνώμων για αυτό) αποφάσισα να τολμήσω να στείλω σε κάποιον εκδοτικό την ιστορία αυτή. Τον υπέροχο εκδοτικό του Οσελότου μου τον πρότεινε ο Κωνσταντίνος Καλέμης ο οποίος είχε ήδη εκδώσει την ποιητική του συλλογή και είχε μείνει πολύ ευχαριστημένος και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
Εκτός των Γαλλικών, θα έλεγες ότι έχεις αδυναμία σε κάποια άλλη ξένη γλώσσα; Υπάρχουν άλλες γλώσσες που να ασχολείσαι ή που να ήθελες να ασχοληθείς;
Βρίσκω γοητευτικές όλες τις γλώσσες καθώς η καθεμία τους έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Θα έλεγα ότι θα ήθελα να μάθω κάποια στιγμή ίσως ιταλικά, επειδή έχουμε και κάποιες μακρινές ρίζες και έχουν και μια κοινή ρίζα με τα γαλλικά οπότε ίσως μου είναι κάπως πιο εύκολη η εκμάθηση τους. Επίσης, μου αρέσει πολύ να ακούω και ξενόγλωσσα τραγούδια (πχ στα πορτογαλικά, αλβανικά ) όχι μόνο αγγλικά δηλαδή.
Έχεις αναφέρει σε προηγούμενη συνέντευξη ότι η ιστορία του δεύτερου βιβλίου σου προέκυψε από την ιστορία του πρώτου. Μίλησε μας λίγο για αυτό.
Όταν ολοκλήρωνα το πρώτο βιβλίο έκανα μια σύντομη αναφορά στους κολλητούς φίλους των δυο ηρώων μας και διέκρινα ότι είχαν μια πολύ δυνατή συγγραφικά χημεία. Σε συνδυασμό με την επιθυμία των αναγνωστών να μάθουν περισσότερα και για εκείνους ξεκίνησα να γράφω το Βαλς. Η δυσκολία του να γράφεις μια άτυπη συνέχεια είναι σίγουρα το ότι πρέπει να είσαι ακριβής στην περιγραφή της πλοκής και να μην παρεκκλίνεις από την χρονική σειρά των γεγονότων, ωστόσο το απόλαυσα πολύ αυτό το συγγραφικό ταξίδι. Το «στοίχημα» ήταν να αναδειχθούν διαφορετικοί χαρακτήρες, πιο καθημερινοί και δυναμικοί με τις αντιθέσεις τους και νομίζω ότι έχουν αγαπηθεί πολύ.
Υπάρχουν βιβλία που να λατρεύεις ως αναγνώστρια;
Η λίστα είναι πραγματικά ατελείωτη, ωστόσο αν μπορώ να ξεχωρίσω τα πέντε πιο αγαπημένα είναι σίγουρα Ο μικρός πρίγκιπας του Εξυπερί, Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει του Σεπουλβεδα, Η εποχή των κερασιών του Μπαρρό, Οι τρεις ευκαιρίες της Τατιάνας Τζινιώλη και το Παρίσι στον κύβο της Βίκυς Μωραγιάννη. Και άπειρα ακόμα.
Πιστεύεις ότι ο συγγραφέας πρέπει να «ζει», να βιώνει δηλαδή κατά κάποιον τρόπο, την ιστορία του βιβλίου του; Αν ναι, είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! Όχι, δεν το θεωρώ απαραίτητο αν και σαφώς θα πρέπει να έρχεται κοντά στην ψυχοσύνθεση των ηρώων του να προσπαθεί να εξηγήσει τα κίνητρα τους, τις αποφάσεις τους ειδικά όταν μιλάμε για ένα κοινωνικό ή ερωτικό μυθιστόρημα. Να υπάρχει ίσως και μια αληθοφάνεια στις αντιδράσεις. Και έτσι, θα μπορεί να ταυτιστεί και ο αναγνώστης ή να τους κατανοήσει.
«Όπως και στα βιβλία μου, έτσι και στην πραγματικότητα θεωρώ τη φιλία κάτι το πολύ σημαντικό στη ζωή»
Υπάρχει μέρος του βιβλίου σου που να το έχεις ζήσει έντονα κατά τη συγγραφή του, έστω κι αν πρόκειται απόλυτα για μυθοπλασία;
Έχω επισκεφτεί όλες σχεδόν τις τοποθεσίες που αναφέρονται (πλην του εξωτερικού που δεν έχω καταφέρει να ταξιδέψω ακόμα) και ήταν πολύ δημιουργικό να αποτυπώνω στο χαρτί τις εντυπώσεις μου από όλα αυτά τα μέρη. Ελπίζω οι αναγνώστες να ταξιδεύουν νοητά διαβάζοντας για την Άνω Σύρο και για το Πήλιο μεταξύ άλλων. Αλλά έχω ζήσει και κάποια συναισθήματα που περιγράφονται όπως πχ το πώς βιώνεται ο πρώτος έρωτας. Και κάτι ακόμα αληθινό είναι ότι όπως και στα βιβλία μου έτσι και στην πραγματικότητα θεωρώ την φιλία κάτι το πολύ σημαντικό στην ζωή.
Η διαδικασία να εκδώσεις κάποιο βιβλίο θεωρείς ότι είναι κάτι εύκολο ή δύσκολο στη χώρα μας; Υπήρξαν πράγματα που να σε απογοήτευσαν, π.χ. απορρίψεις από εκδοτικούς οίκους;
Είναι ελπιδοφόρο το πόσοι εκδοτικοί υπάρχουν πλέον πρόθυμοι να στηρίξουν τους νέους συγγραφείς. Παλιότερα θεωρώ ότι ήταν πιο δύσκολο να εκδώσεις βιβλίο, μα τώρα κρυμμένα διαμαντάκια καταφέρνουν να έρχονται στην επιφάνεια και να ανακαλύπτουμε ταλαντούχες πένες. Βέβαια, μπορεί κάποιος συγγραφέας να βιώσει απόρριψη αλλά θα έλεγα σε καμία περίπτωση να μην απογοητευτεί καθώς σίγουρα κάποιος άλλος εκδοτικός θα θελήσει να δώσει μορφή στα όνειρα του. Πρέπει να πεισμώνουμε και να παλεύουμε για την υλοποίηση των ονείρων μας.
Θα δούμε άλλες δικές σου ιστορίες στο μέλλον; Σκέφτεσαι να εκδώσεις άλλο βιβλίο;
Ναι έχω πολλές ιδέες και μακάρι να πάνε όλα καλά και να υλοποιηθούν. Ετοιμάζω την τρίτη μου ιστορία που βρίσκεται στην φάση των διορθώσεων ώστε ιδανικά σε μερικούς μήνες να είναι προς έκδοση. Είναι μια νέα ιστορία που δεν έχει σχέση με τις προηγούμενες και ελπίζω να αγαπηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου