Η Δήμητρα Ιωαννίδη είναι ο άνθρωπος που μας γνώρισε τον «Κωστάκη Μελισσάκη», ένα µικρό µελισσάκι που ζει στην πλαγιά του βουνού και αρχίζει να έχει τις πρώτες του ανησυχίες για το επάγγελµα που θα ακολουθήσει. Το πάθος της για τη Λογοτεχνία και την Νεοελληνική Γλώσσα ως έφηβη, αποτέλεσαν ισχυρό κίνητρο να αποφασίσει να σπουδάσει Φιλολογία.
Από τότε, έχει εργαστεί σε φροντιστηριακούς οργανισμούς, έχει εκδώσει σχολικά βοηθήματα και φυσικά τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν και δημιουργήθηκε ο Κωστάκης Μελισσάκης. Δεν πρόκειται απλά για ένα παιδικό βιβλίο, αλλά για μια αφορμή να περάσει στα παιδιά το πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τη φύση και το περιβάλλον.
Μιλώντας @StonKanape και στον Άγγελο Χόρτη, αποκαλύπτει μεταξύ άλλων πώς «γεννήθηκε» ο Κωστάκης Μελισσάκης. Παράλληλα, με αφορμή το γεγονός ότι η ίδια αγαπά τη Λευκάδα ως επισκέπτρια, αναφερόμενη στο κυκλοφοριακό του νησιού το καλοκαίρι, υπογράμμισε «αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στην κίνηση της Αθήνας».
-Πριν πάμε στη συγγραφή, πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Είστε φιλόλογος, σωστά;
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Είναι μεγάλη μου χαρά, συναντιούνται ξανά οι επαγγελματικοί δρόμοι μας. Σωστά, το βασικό μου πτυχίο είναι στη Φιλολογία αλλά οι σπουδές μου έχουν στραφεί και προς την Ψυχολογία, τη Δημιουργική γραφή, τη Συμβουλευτική και την Εκπαιδευτική πολιτική. Νομίζω είναι σαν κομμάτια παζλ που αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητά μου.
-Θέλω να μιλήσουμε για το πρόσφατο βιβλίο σας. Γιατί παιδικό βιβλίο;
Η αλήθεια είναι πως τόσα χρόνια είχα ασχοληθεί μόνο με σχολικά βοηθήματα, κάτι που γνώριζα εκ των έσω και μου ήταν οικείο. Με το πέρασμα των χρόνων και την επαφή μου με τα παιδιά αισθάνθηκα πως όσο νωρίτερα μεταδοθούν αρχές και αξίες τόσο ευκολότερα θα γίνουν βίωμα στα παιδία και θα αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό το βιβλίο είναι το δικό μου σχέδιο να γίνει ο πλανήτης λίγο πιο…πράσινος!
-Τι πυροδότησε την έμπνευση για το βιβλίο;
Μα τι άλλο; Ο Κωστής… ο μικρός μου ανιψιός! Μια μέρα στην παραλία μαζί του και μια σακούλα σκουπιδιών που μπλέχτηκε στα πόδια του ήταν η σπίθα για να ξεκινήσει το παραμύθι.
-Είναι πιθανόν να δούμε στο μέλλον από εσάς ένα βιβλίο και για μεγαλύτερο κοινό;
Δεν θα μπορούσα να το αποκλείσω. Αγαπώ το γράψιμο, αλλά η καθημερινότητα δυστυχώς είναι ιδιαίτερα απαιτητική.
-Τι είναι για εσάς η Λογοτεχνία;
Είναι τα καλοκαιρινά μεσημέρια μου σαν παιδί, είναι ταξίδια που έκανα μέσα από το δωμάτιό μου σαν έφηβη, είναι η παρέα μου στην παραλία, είναι τα χαλαρά βράδια με ένα ποτήρι κρασί …
-Υπάρχει θέμα που θα θέλατε να ασχοληθείτε και δεν τολμάτε;
Το οικολογικό ζήτημα είναι κάτι το οποίο υπάρχει έντονα στην παιδική λογοτεχνία και δεν σου κρύβω πως το σκέφτηκα και δίστασα αρκετά όσο δημιουργούσα τον Κωστάκη Μελισσάκη. Επειδή όμως δεν υπάρχει παρθενογένεση και επειδή η ανάγκη να εκφράζω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου συχνά …έως πολύ συχνά δεν περιορίζεται νομίζω πως δεν θα υπήρχε τέτοια περίπτωση.
-Τι είναι αυτό που λείπει από τη Λογοτεχνία πιστεύετε;
Ευτυχώς ο κλάδος των εκδόσεων είναι πιο προσβάσιμος πλέον και πολλοί νέοι συγγραφείς βρίσκουν εύφορο έδαφος να μπουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Έτσι υπάρχει ποικιλία σε όλες τις θεματικές και τα είδη.
Ο λόγος, ιδιαίτερα ο γραπτός που αναπόφευκτα είναι και επεξεργασμένος, σίγουρα δίνει το χώρο να εκφραζόμαστε και να ξεδιπλώνουμε στο χαρτί σκέψεις και συναισθήματα. Στην περιήγησή μας σε αυτόν προσαρμόζουμε και προσαρμοζόμαστε, δεν νομίζω πως τίθεται ζήτημα ελλείψεων γιατί οι κανόνες είναι εκεί για να παραβιάζονται.
-Σχετικά με τη Φιλολογία. Τι είναι αυτό που σας αρέσει στη Φιλολογία;
Ο κλάδος της Φιλολογίας είναι ιδιαίτερα ευρύς. Ο λόγος που επέλεξα αυτές τις σπουδές σαν έφηβη ήταν η αγάπη μου για τη Λογοτεχνία και την Νεοελληνική γλώσσα. Ο λόγος που δεν με αφήνει να την αφήσω είναι η επαφή μου με τα παιδία, η επαφή μου με την εξέλιξη και η ανάγκη μου να ανακαλύπτω μαζί τους και να προσαρμόζομαι. Χρόνο με το χρόνο τα παιδιά, η νοοτροπία, ο τρόπος αλλάζει. Η μοναδικότητα κάθε μαθητή είναι ένα challenge για μένα να καταφέρω να ταξιδέψουμε μαζί σε αυτό τον κόσμο της Λογοτεχνίας.
-Εργάζεστε για αρκετά χρόνια σε φροντιστηριακούς οργανισμούς; Ποια είναι η γνώμη σας για το σύστημα εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Ναι, έχω εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση σε διάφορες βαθμίδες. Αισθάνομαι πως το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι ιδιαίτερα απαιτητικό τόσο με τους εκπαιδευτικούς όσο και με τους μαθητές αναντίστοιχα με τις παροχές και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που υπάρχουν στην πραγματικότητα.
-Είναι σωστή λύση πάντα το φροντιστήριο; Πώς πιστεύετε θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σωστά το σχολείο;
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος γιατί κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Πολλοί άνθρωποι συχνά χρειαζόμαστε επιπλέον βοήθεια σε κάποιους τομείς. Τη στιγμή όμως που ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης πληρώνει για την εκπαίδευση μέσω των φόρων θεωρώ άδικο να πρέπει να πληρώσει και ιδιωτική εκπαίδευση. Παράλληλα, είναι άδικο και για τους μαθητές! Περνούν 8 ώρες από τη μέρα τους στο σχολείο, γιατί να πρέπει να διαβάσουν και άλλο αντί να αναπτύξουν άλλους τομείς, να ξεκουραστούν και να παίξουν; Αλλά και οι εκπαιδευτικοί γιατί να πιέζονται και να υποχρεώνονται να καλύπτουν μια τεράστια ύλη και να έχουν τάξεις των 25-30 μαθητών; Πώς μπορεί να λειτουργήσει ομαλά όλο αυτό αν εκ θεμελίων δεν αλλάξει;
-Έχετε αρνητικές εμπειρίες από φροντιστηριακούς οργανισμούς;
Δεν θα έλεγα πως έχω αρνητικές εμπειρίες αλλά οι αμοιβές είναι συχνά αναντίστοιχες των απαιτήσεων. Μπορώ σίγουρα να πω πως είχα την τύχη να συνεργαστώ με ανθρώπους ανοιχτούς σε νέες ιδέες και χαίρομαι που συνεργαζόμαστε ξανά και ξανά ανά καιρούς σε διαφορετικά επίπεδα.
-Όπως αναφέρατε προηγουμένως, πριν γράψετε το πρώτο παιδικό βιβλίο, έχετε εκδώσει σχολικά βοηθήματα, σωστά;
Ναι, πολύ σωστά. Με αφορμή ιδέες που προέκυπταν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων σε συνεργασία με δυο αγαπημένους συναδέλφους και φίλους, το Συμεών και τη Δώρα γράψαμε 5 βοηθήματα για τους μαθητές του Γυμνασίου.
-Θυμάστε τα σχολικά σας χρόνια; Πώς τα βλέπετε τώρα με την «ψύχραιμη» ματιά του εκπαιδευτικού;
Θυμάμαι με χαρά τα σχολικά χρόνια γιατί αρνήθηκα να πιεστώ και να διαβάσω υπερβολικά, στερούμενη τις χαρές της ηλικίας. Τώρα …καθόλου ψύχραιμα θα έλεγα… προσπαθώ να πείσω τους μαθητές μου πως με συστηματικό και συντονισμένο μάθημα δεν θα χρειάζεται να ξοδεύουν τόσες ώρες διαβάσματος εκτός σχολικού ωραρίου και θα μπορούν και αυτοί να χαλαρώνουν και να βλέπουν τους φίλους και την οικογένειά τους.
-Τι πυροδότησε το δικό σας ενδιαφέρον για τη Λογοτεχνία και τη Φιλολογία και πόσο εύκολο είναι να πυροδοτηθεί το ενδιαφέρον σε έναν μαθητή;
Η ζήλεια! Ω, ναι… όταν έχεις ένα μεγαλύτερο αδερφό που του αρέσει και διαβάζει, αναγκαστικά μπαίνεις και εσύ σε αυτή τη διαδικασία, πρώτα για να τον μιμηθείς και έπειτα για να σου περάσει η ώρα μέχρι να θέλει και αυτός να παίξετε. Έτσι ξεκίνησα εγώ! Με τον ίδιο τρόπο κινείται το ενδιαφέρον σε όλα τα παιδιά. Από τη θέση του εκπαιδευτικού δεν έχω πάψει να διαβάζω εφηβικά μυθιστορήματα και να τα προτείνω. Αν δεν άπτεται των εξατομικευμένων ενδιαφερόντων του κάθε μαθητή δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθεί.
-Θα χαρακτηρίζατε δύσκολη τη διαδικασία έκδοσης ενός βιβλίου στην Ελλάδα;
Δεν είναι δύσκολο να απευθυνθείς σε έναν εκδοτικό και να ξεκινήσεις μια συνεργασία. Συχνά δεν έχει και κανένα κόστος. Το αμήχανο είναι πως δεν έχεις έλεγχο των πωλήσεων και πως πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα αμείβεσαι για το έργο σου. Το γεγονός αυτό αποθαρρύνει πολλούς συγγραφείς.
-Γιατί κάποιος να εκδώσει ένα βιβλίο και γιατί να μην το εκδώσει;
Γιατί να μην το εκδώσει; Υπάρχει χώρος και κοινό για όλους! Για εμένα το ζήτημα είναι ο τρόπος έκδοσης. Έκδοση – συνέκδοση ή αυτοέκδοση. 9 βιβλία αργότερα τείνω προς το τελευταίο αν με ρωτάς!
-Να αποκαλύψουμε ότι ήσασταν εκπαιδεύτρια μου σε μια ιδιαίτερη ειδικότητα σε ΙΕΚ. Λογοτεχνική Μετάφραση και Επιμέλεια Κειμένων. Υπάρχει γενικά ενδιαφέρον για αυτή την ειδικότητα; Υπάρχουν δυσκολίες;
Φυσικά! Είναι μεγάλη μου χαρά που μέσα από τα μαθήματα σε αυτή την ειδικότητα γνώρισα τόσες ιδιαίτερες και μοναδικές προσωπικότητες και ακόμα επικοινωνούμε! Γενικότερα υπάρχει ενδιαφέρον διότι βρίσκει εφαρμογή σε πολλούς τομείς. Στα 3 χρόνια που δίδαξα είχα μαθητές δημοσιογράφους, νομικούς, αρχαιολόγους, ζαχαροπλάστες, φύλακες, απόφοιτους λυκείου, οδοντιάτρους, σερβιτόρους, πωλητές, φαρμακοποιούς… Το μάθημα αποκτούσε άλλη διάσταση και μάθαινα και εγώ μέσα από εσάς γιατί ο καθένας έβαζε το δικό του λιθαράκι! Η δυσκολία είναι στην προσαρμογή του μαθήματος και στην πρακτική εφαρμογή αλλά με συνεργασία και καλή διάθεση οι δυσκολίες ξεπερνιούνται!
 |
| Ο «Κωστάκης ο Μελισσάκης» στους Εγκρεμνούς! |
-Η Λευκάδα πώς σας φαίνεται;
Αγαπώ αυτό το νησί! Έχει τα πιο γαλάζια νερά που δεν βαριέσαι ποτέ να κολυμπάς! Επίσης έχει το θετικό πως ανάλογα τον αέρα μπορείς καθημερινά να επιλέξεις άλλη πλευρά του νησιού και να ευχαριστηθείς το μπάνιο σου. Αγαπημένη παραλία με διαφορά οι Εγκρεμνοί!!!
-Τι είναι αυτό που δεν αντέχετε με τίποτα στο νησί;
Την πολυκοσμία τον Αύγουστο! Χαίρομαι που υπάρχει τουρισμός και αυτό σίγουρα συμβάλει στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αλλά τον Αύγουστο αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στην κίνηση της Αθήνας! Επίσης το γεγονός πως συχνά καταπατάται ο ελεύθερος χώρος των παραλιών είναι απογοητευτικό.
-Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους αρμόδιους; Τι να διορθώσουν;
Έχω επικοινωνήσει με τον Δήμο παλιότερα μέσω των social (γέλιο). Σε ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνεις. Θα ήθελα να πω πως η Λευκάδα είναι ένα πανέμορφο νησί που όλο το χρόνο ο επισκέπτης θα βρει δραστηριότητες και ενδιαφέροντα, θα πρέπει όμως να μη θυσιάζονται όλα στο βωμό του κέρδους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου